Vióuleto(-de-Rivinius)
Viola riviniana
Violaceae
Nom en français : Violette de Rivinius.
Descripcioun :La vióuleto-de-Rivinius fai partido dóu group de vióuleto que fai d'entre-nous. Se recounèis à si fueio en rouseto à la flourido, à sis estipulo primo e franjado en triangle (e pas en lanço) e soun esperoun pulèu clar. Trachis dins li bos coume li blachiero sus sòu séusous. Coumpara emé la vióuleto-de-Reichenbach que ié sèmblo proun, mai que trachis pulèu sus cauquié.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 10 à 25 cm
Fueio : Basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 2 à 2.5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 0 à 2300 m
Aparado : Noun
Mars à juliet
Liò : Blachiero
- Champino
- Orle de bos
- Castagnaredo
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éuropenco
Ref. sc. : Viola riviniana Rchb., 1823
(= Viola canina L. )
Grando-amoureto
Briza maxima
Poaceae Graminaceae
Àutri noum : Pan-de-passeroun, Pan-de-tourdre.
Noms en français : Grande Amourette, Grande brize.
Descripcioun :La grando-amoureto trachis dins li relarg safrous, adounc majamen en Prouvènço séusouso. Li fueio an ges de péu e la lengueto èi pulèu longo, fai mai de 2 mm. Se recounèis à si gròssis espigo, de 7 à 20 flour, que pendoulon .
Usanço :F. Couplan (op.cit., p. 114) raporto qu'en Bousnìo es esta fa de bouiaco e de galeto emé li gran.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60(80) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Briza
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 11 à 40 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun
Liò : Terraire safrous
- Tepiero seco
- Camin
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Subretroupicau
Ref. sc. : Briza maxima L., 1753